కవిత తలుపు తెరవగానే, ప్రమీల లోపలకి వచ్చి, అక్కడ ఉన్న రవి, రవళిలను చూసి, “మ్..వీళ్ళకు కూడా అయిపోయిందా!?” అంది. “దిగ్విజయంగా..” చెప్పింది కవిత నవ్వుతూ. “ఇక మనకి మిగలనివ్వరే వీళ్ళూ..” అంది ప్రమీల. “ఫరవాలేదులేవే, అంతగా అయితే మనమే వేరేవాళ్ళని చూసుకుందాం..” అంది కవిత నవ్వుతూ. ఆమె మాటలకి రవి చిన్నబుచ్చుకుంటూ, “ప్లీజ్, అలా అనకు ఆంటీ..” అన్నాడు. కవిత వాడి బుగ్గ మీద కొట్టి, “సరదాగా అన్నాను లేరా.. ఇక మీరు బయటకు పోయి, తయారయ్యి రండి. భజనలో కూర్చోకపోతే బాగోదు.” అంది. సరేనని రవి, రవళీ బయటకి పోయారు. ఆడాళ్ళిద్దరూ పట్టుచీరలు సింగారించుకొని కిందకి చేరారు. కిందకి చేరిన వాళ్ళకి షాక్ తగిలేట్టు, అక్కడ వాళ్ళ మొగుళ్ళు నవ్వుతూ దర్శనమిచ్చారు. “రేపు ఆదివారం, ఎల్లుండు పండగ. ఎలాగూ షాప్ లు తీయం కదా అనీ, మీకు సర్ప్రైజ్ గా ఉంటుందని వచ్చేసాం.” అన్నారు వాళ్ళు పళ్ళు ఇకిలిస్తూ. ఆ మాటలకి ఆడాళ్ళిద్దరూ భారంగా నిట్టూర్చారు. వాళ్ళు చేరిన కాసేపటికి పిల్లలు కూడా తయారయ్యి భజన కార్యక్రమంలో పాల్గొనడానికి వచ్చి, తమ తండ్రులను చూసి షాక్ అయ్యారు. భజన కార్యక్రమం అయ్యేసరికి రాత్రి ఒంటిగంట అయింది. బయట ఊరినుండి వచ్చిన కొంతమందికి పడక సమస్య ఎదురయ్యింది. “పిల్లలూ, మేమూ ఒక గదిలో పడుకుంటాములే, ఆ మిగిలిన గదిలో కొంతమంది సర్ధుకోవచ్చు.” అంది కవిత. వెంటనే రాజీ వాళ్ళ అమ్మ “మీ ఆయనలను కూడా అక్కడే పడుకోమనండి. మిగిలిన గది ఎవరికైనా ఇవ్వొచ్చు.” అంది. ఆమె అలా అనగానే కవిత ప్రమీల పిర్రల మీద గట్టిగా గిల్లేసింది. ఆమె అక్కడ రాసుకుంటూ, మగపిల్లల్ని దగ్గరకి లాక్కొని, “ఈ రోజు మీకు ఇక రెస్టేలే, పదండి.” అంది నవ్వుతూ. తరవాత వాళ్ళు నలుగురూ కలసి ఒక గదిలోకి దూరి తలుపువేసుకున్నారు.
తలుపులు వేయగానే, “తొందరగా పక్కలు వేయండి. అప్పుడే రెండు కావొస్తుంది. నిద్రపోవలి.” అంది కవిత. అప్పటికే పక్కలు సిద్దం చేసేసారు రవీ, రమేష్ లు. “రావే పడుకుందాం.” అంది కవిత ప్రమీలతో. “ఆగవే, మీ అన్నయ్యా, మా అన్నయ్యా రావాలి కదా..” అంది ప్రమీల. “వాళ్ళు వస్తారులే.” అని, పిల్లలతో “ఒరేయ్! మీరు అటు పక్క పక్క వేసుకొని పడుకోండి.” అంది కవిత. వాళ్ళు మారాం చేస్తూ “మేమూ మీ పక్కనే పడుకుంటాం.” అన్నారు. “మ్…మా పక్కన పడుకుంటే మీరు తిన్నగా ఉండరు. దొరికిపోతాం. వద్దులే పొండి.” అన్నారు ఆడాళ్ళు ఇద్దరూ. “ఊఁ…ప్లీజ్..ప్లీజ్..ఆంటీ..” అంటూ ఎవరి ఆంటీలను వాళ్ళు పిసికేయసాగారు. వాళ్ళు బలవంతంగా విడిపించుకుంటూ, “అమ్మో! పిల్లలు మన పరువు తీసేట్టు ఉన్నారు.” అని దూరంగా జరిగిపోయారు. పిల్లలు మళ్ళీ మీదకి రాబోతుండగా, తలుపు తోసుకుంటూ మగాళ్ళు ఇద్దరూ లోపలకి వచ్చేసారు.
లోపలకి వస్తూనే “ఏంటీ, పిల్లలు ఏదో అడుగుతున్నారూ!?” అని అడిగారు వాళ్ళు. “ఏంలేదు అన్నయ్యా, వాళ్ళు కూడా మాతో పాటూ పడుకుంటారట.” చెప్పింది కవిత. “పోనీలేమ్మా, మనతో పాటే పడుకోనీయ్, పాపం పిల్లలూ..” అన్నాడు ప్రమీల వాళ్ళ ఆయన. అతను అలా అనగానే పిల్లలిద్దరూ తమతమ ఆంటీలను కసిగా చూసారు. కవిత భారంగా నిట్టూర్చి, “సరే, రండి..” అంది. పిల్లలిద్దరూ మధ్యలో పడుకుంటే, వాళ్ళకి చెరో వైపునా ప్రమీల, కవితలు ఎవరి కొడుకు పక్కన వాళ్ళు పడుకున్నారు. వాళ్ళకి అటూఇటూ చివరలో వాళ్ళ భర్తలు పడుకున్నారు. అసలే అలసిపోయి ఉన్నారేమో, అందరూ పడుకున్న వెంటనే నిద్రపోయారు.
అలా ఎంతసేపు అయ్యిందో తెలీదుగానీ, తన స్థనాలపై ఎవరిదో చెయ్యి కదులుతుంటే, మెలుకువ వచ్చింది ప్రమీలకి. అది పిల్లాడి చెయ్యి అని తెలుస్తుంది ఆమెకి. “అమ్మో! నిద్దట్లో కవిత అనుకొని నన్ను నొక్కేస్తున్నట్టున్నాడు నా కొడుకు..” అనుకుంటూ, “రవీ..” అని లోగొంతులో పిలిచింది ఆమె కంగారుగా. దానికి జవాబుగా వాడు ఆమె స్థనాన్ని కసిగా పిసుకుతూ, “రవి అటు వైపుకు పోయాడులే, కంగారు పడకు.” అన్నాడు వాడు. ఆ గొంతు రమేష్ ది గా గుర్తించి, “అమ్మనీ, వీళ్ళు ప్లేస్ లు మారిపోయారన్నమాట.” అనుకొని, అలాగే గుసగుసలాడుతూ, “ఏం చేయకు, పక్కన ఉన్న మా ఆయన లేచాడంటే బావుండదు.” అంది. “నువ్వు మేనేజ్ చెయ్ లేవకుండా..” అంటూ, మెల్లగా ఆమె జాకెట్ హుక్స్ విప్పేసాడు. ఆమె కాస్త కంగారు పడుతూనే, తన భర్త వైపు చూసింది. అతను గాఢ నిద్రలో ఉన్నాడు. ఎంత గాఢ నిద్రలో ఉన్నా, పొరపాటున మెలుకువ వస్తే, దొరికిపోతుందేమో నన్న భయం ఆమెని కుదిపేస్తుంది. ఆమె అ ఆలోచనల్లో ఉండగానే, వాడు మొత్తం హుక్స్ తీసేసి, బ్రాని పైకి లేపేసి, ఒక చేత్తో ఒక స్థనాన్ని పట్టుకొని చిన్నగా పిసికాడు. ఆమె వాడితో అలాగే లోగొంతులో “ప్లీజ్ రా బాబూ, వదిలేయ్ రా, దొరికిపోతాం..” అంటూ ఉండగా, వాడు కాస్త కిందకి జరిగి, రెండో స్థనాన్ని నోటితో అందుకొని, “ఇస్..” అని పీల్చాడు. వాడు అలా పీల్చగానే, ఆమెకి ఒక్కసారిగా నరాలన్నీ వేడెక్కిపోయాయి. “మ్..” అని వస్తున్న మూలుగును నోటిలోనే అదిమి పెట్టుకొని, వాడి తలపై చేయి వేసి గట్టిగా అదుముకుంది. తలను మాత్రం, ఎందుకైనా మంచిదని, తన మొగుడి వైపే తిప్పి ఉంచింది.
వాడు మాత్రం ఆమెని స్థిమితంగా ఉండనివ్వడం లేదు. ఆమె స్థనాన్ని చప్పరిస్తూ, మరో స్థనాన్ని చపాతీ పిండిని పిసికినట్టు పిసికేస్తున్నాడు. దాంతో ఆమెకి వెర్రెక్కిపోతుంది. పక్కన ఉన్న భర్త లేస్తాడేమోనన్న కంగారుతో, ఆమె దుప్పటిని కప్పేసుకుంది. దుప్పటిలో వాడు ఉండిపోయాడు. ఇక దుప్పటి చాటు ఉండేసరికి వాడు మరింత చెలరేగిపోతూ, ఆమె చీరను పైకెత్తేసి, ఆమె పువ్వు మీద చేయి వేసేసరికి, ఆమె పేంటీ తగిలింది, దాని అంచులు పట్టుకొని లాగసాగాడు. ఆమె వాడి చేయిమీద చిన్నగా కొట్టి, తన కదలికలు భర్తకి తెలియకుండా, నెమ్మదిగా తన పేంటీని కిందకి లాగేసింది. దాంతో వాడు తన వేళ్ళతో ఆమె పూ పెదాలు నెమ్మదిగా విడదీసి ఆడుకోసాగాడు. భర్త పక్కన ఉండగానే వాడు అలా ఆగడాలు చేస్తుంటే, ఆమెకి విపరీతమైన థ్రిల్లింగ్ గా అనిపిస్తుంది. ఆ థ్రిల్ ను అనుభవిస్తూనే భర్త వైపు చూసింది. అతను నిద్రపోతూనే ఉన్నాడు. తల తిప్పి కవిత వైపు చూసింది. ఆమె కూడా దుప్పటికప్పుకొని ఉంది. లోపల రవి గాడు కూడా రెచ్చిపోతున్నట్టున్నాడు. ఆమె కళ్ళలో తమకం కొట్టొచ్చినట్టు కనిపిస్తుంది. ఆ తమకపు కళ్ళతోనే ఆమె ప్రమీలను చూసి చిన్నగా నవ్వింది. ప్రమీల నెమ్మదిగా దుప్పటిలోంచి తన చేతిని బయటకు తెచ్చి, కవిత చేతిని పట్టుకుంది. ఆమె పట్టుకోగానే కవిత తన చేతితో ఆమె చేతిని బిగించేసింది. ఇద్దరూ ఒకరిని ఒకరు చూసుకుంటూ, పెదవుల చాటున, వస్తున్న మూలుగులను ఆపుకుంటూ ఆపసోపాలు పడిపోతున్నారు. అంతలో రమేష్ ప్రమీల స్థనాల్ని వదిలి, కిందకి జారాడు. వాడు ఏం చేయబోతున్నాడో అర్ధమయ్యేసరికి ఆమె తొడలు వణికిపోసాగాయి.
ఆమె ఊహించినట్టుగానే వాడు ఆమె తొడలు విడదీసి, తన తలను వాటి మధ్య పెట్టేసాడు. ఆమె తొడలను వదులుగా పక్కకి వేళ్ళాడేసింది. వాడు ఆమె పిరుదుల కిందకి చేతులను దూర్చి, నెమ్మదిగా పిసుకుతూ, ఆమె పూ పెదాలపై చిన్నగా ముద్దుపెట్టాడు. వాడు అలా ముద్దు పెట్టేసరికి, ఆమె వస్తున్న మూలుగుని ఆపుకోలేకపోయింది. సరిగ్గా అవతలివైపు కూడా రవి కవితను అలాగే చేసినట్టున్నాడు. దాంతో కవిత, ప్రమీలలు ఇద్దరూ ఒకేసారి “మ్..మ్..” అని మూలిగారు. ఆ మూలుగుకో, లేక ఎందుకో ప్రమీల భర్త చిన్నగా కదిలి, నిద్ర కళ్ళతోనే ఆమె వైపు చూసాడు. ఏం చేయాలో తెలియక, ఆమె రమేష్ ని తొడల మధ్య బిగించేసి, భరను చూసి చిన్నగా నవ్వింది. అతను అలాగే చూస్తూ, సగం నిద్రలోనే “ఏంటే అలా ఉన్నావూ!?” అన్నాడు. ఆమె అలాగే చూస్తూ అతని తొడల మధ్య చేయివేసింది. ఆమె అలా వేయగానే, “నాకు ఓపిక లేదే, కావాలంటే రేపు చేసుకుందాం.” అని, నెమ్మదిగా కళ్ళు మూసుకున్నాడు. అతను కళ్ళు మూసుకోగానే, ఆమె “హుమ్..” అని నిట్టూర్చి, మళ్ళీ తన తొడలను దూరం చేసింది. అప్పటివరకూ ఆమె తొడల మధ్య ఉక్కిరిబిక్కిరి అయిపోయిన రమేష్ ఒకసారి గట్టిగా ఊపిరిపీల్చుకొని, మళ్ళీ ఆమె పువ్వుని తినేయడం మొదలెట్టాడు. పక్కనే భర్త పడుకొని ఉండగా, పువ్వుని ప్రియుడు తినేస్తుంటే, ఆమెకి దూల నషాలానికి ఎక్కేస్తుంది. ఆ దూలతోనే తన తొడలను చిన్నగా కదుపుతూ, వాడి నాకుడుకి ఊతమివ్వసాగింది. ఆమె తొడలు అలా కదులుతూ ఉంటే, రమేష్ మరింత కసెక్కిపోతూ, ఆమె పువ్వులోకి నాలుకను తోసి, ఆమె క్లిటారిస్ తో ఆడుకోసాగాడు. దాంతో ఆమె చిన్నగా మూలగసాగింది. ఆమె మూలుగుతుంటే, రమేష్ కి మరింత కసెక్కిపోతుంది. దానికి తోడు ఊరిపోయి ఉబుకుతున్న ఆమె రసాలు వాడి నాలుకకి అంటుకొని, ఇంకా ఏదో చేయమని చెబుతున్నట్టు అనిపిస్తుంది. దాంతో వాడు కెలుకుడు ఆపి, తన బట్టలు తీసేసి, మళ్ళీ ఆమె పైకి ఎగబాకాడు. వాడు అలా చేయగానే, ఆమె అస్పష్టంగా ఏదో గొణికింది. అది విని వాడు ఆమె చెవిలో సన్నగా “దించేయనా ఆంటీ!” అన్నాడు. ఆమె అతికష్టం మీద గొంతు పెగుల్చుకుంటూ, “వ..వద్దురా..ఆయనకి తెలుస్తుంది..” అంది. “తెలీదులే ఆంటీ..నెమ్మదిగా చేస్తానుగా…” అన్నాడు వాడు, ఆమె తొడల మధ్య తన అంగాన్ని గుచ్చి. వాడి అంగం పదునుగా తన పూపెదాలకు గుచ్చుకునేసరికి ఆమెకి ఇంకా కిర్రెక్కిపోతుంది. ‘భర్త చూస్తే ఏమయిందిలే’ అన్న తెగింపు వచ్చేస్తుంది. అతను ఎలానూ దెంగడం లేదు, ఒకవేళ చూస్తే ఇక మూసుకొని పడుకుంటాడు అంతేగా అనుకుంటూ, “ఊఁ..” అంది రమేష్ కి గ్రీన్ సిగ్నల్ ఇస్తున్నట్టుగా. ఆమె అలా అనగానే, వాడు తన అంగాన్ని ఆమె పూద్వారానికి ఆనించి, నెమ్మదిగా తోసాడు. అప్పటికే తడెక్కిపోయి చిత్తడిచిత్తడి అయిపోయిన ఆమె పువ్వు వాడి అంగాన్ని మెత్తగా లోపలకి లాగేసుకుంది. వాడిది అలా దిగగానే ఆమె తమకంగా “మ్మ్..” అని నిట్టూర్చి, వాడి పిర్రల మీద చేయివేసి గట్టిగా నొక్కింది. ఆమె అలా నొక్కగానే, వాడు ఆమె చెవిలో, “మ్..చెయ్యనా ఆంటీ?” అన్నాడు. “నె..నెమ్మదిగా చెయ్..” అంది ఆమె తమకంగా. వాడు ఆమె చెప్పినట్టుగానే నెమ్మదిగా ఊగసాగాడు. వాడు అలా నెమ్మదిగా ఊగుతుంటే, సమ్మగా అనిపించి, ఆమె గొంతులోంచి మధురమైన శబ్ధాలు మొదలయ్యాయి. వాటిని కంట్రోల్ చేయడానికి అన్నట్టు, ఆమె వాడి పెదవులు అందుకొని, చీకసాగింది.
అంతవరకూ ఎగేసి కుమ్మడమే తప్ప, అలా తాపీగా చేయడం అలవాటు లేదేమో, వాడికి అలా చేస్తుంటే, ఇంకా సమ్మగా అనిపించి, మెత్తగా దించుతూ, తనూ ఆమె పెదవులను కొరికేయసాగాడు. వాడు అలా కొరుకుతూ ఉంటే, ఆమెకి మరింత వేడెక్కిపోతుంది. “స్..మ్..” అన్న అరుపులను లోపలే అదిమిపెట్టుకుంటూ, తన తొడలను మరింత విడదీసి, కిందనుండి వాడికి నెమ్మదిగా ఎదురొత్తులు ఇవ్వసాగింది. ఆ చిన్నపాటి కదలికలకు ఆమె భర్త చిన్నగా కదిలాడు. ఆమె చప్పున తలతిప్పి చూస్తే, అతను నిద్రపోతూనే కనిపించాడు. అతన్ని లేపి, అతని కళ్ళ ఎదురుగా కుమ్మించుకుంటే ఎలా ఉంటుందీ అన్న ఆలోచన వచ్చింది ఆమెకి. అంతలోనే కంట్రోల్ చేసుకుంటూ, రమేష్ చెవిని చిన్నగా కొరుకుతూ, “తొందరగా చెయ్యరా…మ్..తట్టుకోలేకపోతున్నానూ..” అంది. “తొందరగా అవ్వాలంటే, గట్టిగా చేయాలి ఆంటీ..చేయనా!” అన్నాడు. “చేసేయ్..” అంది ఆమె కసిగా. అంతే, వాడు ఒక్కసారిగా తనది బయటకి లాగి, గుభేల్మని పొడిచాడు. ఆమె “కెవ్..” మని అరవబోయి, వాడి పెదాలను కసిగా కొరికేసింది. ఆమె కొరికేసిందన్న కసిలో, వాడు మరింత గట్టిగా పొడిచాడు. ఆమె “మ్..మ్..” అనుకుంటూ, వాడి పెదాలను నమిలేయసాగింది. ఆమె అలా నమిలేస్తూ ఉంటే, వాడు మరింత రెచ్చిపోతూ కుమ్మేయసాగాడు. కుమ్మేకొద్దీ, ఆమెకి తమకం పెరిగిపోతుంది. వాడికి ఆయాసం పెరిగిపోతుంది. అలా వగరుస్తూనే వాడు క్లైమేక్స్ కి చేరుకున్నాడు. “స్..ఆంటీ..” అంటూ, వాడు బలంగా లోపలకి చిమ్మేసాడు. ఒక్కసారిగా వాడి రసాలు లోపలకు పిచికారీ అవ్వగానే, ఆమె వాడి పెదాలు వదిలి, అప్రయత్నంగా “మ్..మ్మ్..” అని మూలిగింది. అయితే కాస్త గట్టిగా మూలగడంతో, పక్కన ఉన్న ఆమె భర్త ఉలిక్కిపడి కళ్ళు తెరిచాడు.
భర్త కళ్ళు తెరవడం ఆదాటుగా గమనించిన ప్రమీల, చప్పున అతనికి వ్యతిరేక దిశలోకి తిరిగింది. ఆమె పైనుండి రమేష్ పక్కకి జారిపడుతూ ఉండగా, ఆమె భర్త ఆమె వీపుమీద తట్టి పిలిచాడు. “ఊఁ..” అంది ఆమె నిద్రలో అన్నట్టుగా. “ఏమయిందీ!?” అన్నాడు అతను. ఆమె మెల్లగా అతని వైపు తిరిగి, “ఏమయిందండీ!?” అంది అమాయకంగా. “అదే, ఏదో మూలిగినట్టు అనిపిస్తేనూ..” అన్నాడు అతను. “ఏమోనండీ, ఏదో కల వచ్చిందనుకుంటా..” అంది అంతే అమాయకంగా. “సరే, నిద్రపో..” అంటూ, ఆమె నడుము మీద చేయివేసి పడుకున్నాడు. ఆమె కూడా అతని నడుముపై చేయి వేసి, అదురుతున్న గుండెలను చిక్కబట్టుకొని, నిద్రపోయింది.
మర్నాడు లేచిన తరువాత కూడా, ఆమెకి గుబులుగానే ఉంది. ఆమె తీరును గమనించిన కవిత “ఏమయిందే!?” అని అడిగింది. రాత్రి జరిగిన విషయం చెప్పగానే, కవిత “నేనూ గమనించాను. కానీ ఆ విషయాన్ని నువ్వు ఎంత తొందరగా మరచిపోతే అంత బెటర్. లేకపోతే నిజంగానే అనుమానం వస్తుంది. కేజువల్ గా ఉండు.” అని సలహా ఇచ్చింది. ఆమె సలహాకు ప్రమీల అన్యమనస్కంగానే తలఊపింది. అయినా సరే, ఆ సాయంత్రం వరకూ, తన భర్తకి కానీ, రమేష్ కి కానీ కనబడకుండా సాధ్యమైనంత వరకూ తప్పించుకొని తిరిగింది. సాయంత్రం ఆమె భర్త ఆమెని పిలిచి, “బట్టలు సర్దుకున్నావా?” అని అడిగాడు. “ఎక్కడకీ!?” అడిగింది ఆమె గొంతు పెగుల్చుకొని. “ఎక్కడికేంటే!? ఇక ఇక్కడే ఉండిపోతావా!?” అన్నాడు అతను. కవిత భర్త కూడా “అవునమ్మా! మీరు ఇక్కడే ఉంటే మా భోజనానికి ఇబ్బందే కదా, బయలుదేరండి.” అన్నాడు. ప్రమీల కవిత వైపు చూసింది. కవిత పిల్లల వైపు చూసింది. వాళ్ళ మొహంలో బోలెడంత దిగులు. ఆ దిగులు చూడగానే ఆడాళ్ళిద్దరికీ దిగులుతో పాటూ నవ్వు కూడా వచ్చింది. ఆ నవ్వు చూసి పిల్లలు ఇద్దరూ రహస్యంగా ఉడుక్కున్నారు. కవిత వాళ్ళతో, “విన్నారుగా! మీరు కూడా సర్దుకోండి.” అంది. అంతలో, ఆ మాటలు వింటూ అక్కడే ఉన్న కవిత పెద్దన్నయ్య “వాళ్ళ మొహాలు చూస్తుంటే, ఇక్కడినుండి వెళ్ళడానికి మనసు రావడంలేదనిపిస్తుంది. పోనీలే, వాళ్ళని సెలవులు అయ్యేంత వరకూ ఇక్కడే ఉండనివ్వండి. సరాదాగా ఉంటారు.” అన్నాడు. అతని మాటలు వినగానే రాజీ, రవళిలు ఉత్సాహంగా “అవును అత్తా! వాళ్ళు ఇక్కడే ఊంటారు, ఉండనీయ్..” అన్నారు ఉత్సాహంగా. వాళ్ళు అలా అనగానే ఆడాళ్ళిద్దరూ వాళ్ళ వైపు చురుగ్గా చూసారు. వాళ్ళు వీళ్ళని చూసి కొంటెగా నవ్వుతున్నారు. “దొంగముండల్లారా..” అని కసిగా తిట్టుకున్నారు వాళ్ళని కవిత, ప్రమీలలు. అలా తిట్టుకుంటూనే తమ పిల్లల వైపు చూసి, “ఏరా! ఉండిపోతారా!?” అని అడిగారు. వాళ్ళు బుద్దిగా “మీరు ఉండమంటే ఉంటాం అమ్మా..” అన్నారు. కవిత “హుమ్..” అని నిట్టూర్చి, “సరే మీ ఇష్టం..” అని, ప్రమీలతో “రావే మనం సర్దుకుందాం.” అంటూ మేడ పైకి దారితీసింది. “అమ్మా! మేమూ హెల్ప్ చేస్తాం..” అంటూ పిల్లలు కూడా వాళ్ళతో బయలుదేరారు.
తమ గదిలోకి వెళ్ళగానే, కవిత రవిని పట్టుకొని, “ఏరా! ఏంటీ ఇక్కడే ఉండడానికి రెడీ అయిపోయారా!” అంది కోపంగా. “అదికాదు ఆంటీ! మీ ఇష్టం అని చెప్పాం కదా..” అన్నాడు రవి. “మ్..అలా చెప్పడం లోనే మీ ఇష్టం తెలుస్తుందిలే..” అంటూ, ప్రమీలతో, “ఏంటే! నువ్వేమీ మాట్లాడవూ!?” అంది కవిత. “పోనీలేవే, మనం ఎప్పుడూ వాళ్ళకి అందుబాటులోనే ఉంటాం కదా. కాస్త లేత పువ్వుల రుచికూడా చూడనీ..” అంది ప్రమీల నవ్వుతూ. “ఆఁ..వాటి రుచి చూస్తే, ఇక మనకి పస్తు పెట్టేస్తారు వీళ్ళు.” అంది కవిత. వెంటనే రవి కవితను కౌగిలించుకొని, “నిన్ను ఎలా పస్తు పెడతాను ఆంటీ!? నువ్వు ఊఁ అంటే ఇప్పుడే పెట్టేస్తాను. ఊఁ అనూ..” అన్నాడు. రమేష్ కూడా ప్రమీల స్థనాలు పిసికేస్తూ, “ఊఁ అను ఆంటీ..” అన్నాడు. వాడు అలా పిసికేస్తూ ఉంటే, ప్రమీలకు శరీరం తీయగా మూలుగుతున్నా, రాత్రి జరిగిన విషయం గుర్తుకు వచ్చి, రమేష్ ను దూరంగా తోసేస్తూ, “కొన్నాళ్ళు వీళ్ళు ఇక్కడ ఉండడమే బెటర్. మరీ వేళాపాళా లేకుండా, పక్కన ఎవరు ఉన్నా పట్టించుకోకుండా ఎక్కేస్తున్నారు వీళ్ళు. కొంత గేప్ ఇవ్వడమే బెటర్.” అంది. కవిత ఒక్కక్షణం ఆలోచించి, “నువ్వు చెప్పిందీ నిజమేలే..” అంటూ, పిల్లలతో “ఒరేయ్! ఇక్కడే ఉండండి, కానీ కాస్త జాగ్రత్తగా ఉండండి.” అంది. “జాగ్రత్త అంటే!?” అడిగారు పిల్లలు. ఆమె తన బేగ్ లోంచి పిల్స్ తీసి, వాళ్ళకి ఇచ్చి, “అయినప్పుడల్లా ఈ పిల్ ఒకటి వాళ్ళకి ఇవ్వండి.” అంది. “ఏం అయినప్పుడూ!?” కొంటెగా అడిగాడు రవి. “ఆఁ..దెంగించుకోవడం అయినపుడు..” అంది కచ్చిగా కవిత. “అబ్బా! నువ్వు అలా అంటే, నాకు ఇప్పుడే నిన్ను దెంగాలని ఉంది ఆంటీ..” అంటూ, వాడు గబాల్న ఆమెని దగ్గరకి లాక్కొని, ఆమె పిర్రలపై చేతులు వేసి నొక్కాడు. ఆమె “స్..” అంటూ, వాడిని దూరంగా తోసి, ప్రమీలతో “నువ్వు చెప్పింది నిజమేనే, వీళ్ళు వేళాపాళా మర్చిపోయారు..” అని, పిల్లలతో, “బాబూ! మా సర్దుడేదో మేమే సర్దుకుంటాం గానీ, మీరు కిందకి వెళ్ళండి.” అంది. ఆమె మాటలకు “అదికాదు ఆంటీ..” అంటూ రవి ముందుకు రాబోతుండగా, కిందనుండి కవిత అన్నయ్య “ఎంతసేపమ్మా!? అవతల బస్ టైం దాటిపోతుంది.” అని అరవడం వినిపించింది. “మ్..విన్నారుగా, ఇక పొండి…” అని, పిల్లలను బయటకు తోసేసి, తమ బేగ్ లు సర్దుకొని కిందకి వచ్చారు వాళ్ళు.
ఆ తరవాత అందరికీ వీడ్కోలు చెప్పి, కార్ లో వైజాగ్ చేరేసరికి సాయంత్రం ఏడు గంటలు అయింది. బస్ బయలు దేరడానికి ఇంకా అరగంట టైం ఉండడంతో, పళ్ళూ, వాటర్ బాటిళ్ళూ తేవడానికి మగవాళ్ళు పక్కకి వెళ్ళారు. కాస్త దిగులుగా నిలబడ్డ ప్రమీలను చూసి, “ఏంటే! నీ లవర్ మీద బెంగ పెట్టేసుకున్నావా!?” అంది కవిత హాస్యంగా. “అబ్బా…నీకు బెంగలేనట్టూ..” అంది ప్రమీల. ఆమె మాటలకు కవిత నవ్వేసి, “నా కంటే నువ్వే ఎక్కువ దిగులుగా కనిపిస్తున్నావే..” అంది. ఆమె మాటలకు ప్రమీల చిన్నగా నిట్టూర్చి, “అదికాదే, ఈసారి వీళ్ళను కాస్త అదుపులో ఉంచాలి. అలుసిచ్చాం కదా అనీ మరీ..” అంటూ, గుండెల మీద చేయి వేసుకొని, “నిన్న దొరికిపోయి ఉంటే!?” అంది. అంతలో వాళ్ళ భర్తలు అటుగా రావడం గమనించి, “సరేలే! ఇక కొన్ని రోజులు వాళ్ళు ఉండరుగా. వచ్చాక వాళ్ళని ఎలా కంట్రోల్ లో పెట్టాలో ఆలోచిద్దాం. అంతవరకూ గప్ చుప్..” అంది కవిత. ఇక ఆ తరవాత బస్ ప్రయాణం…తెల్లరుఝామున హైదరాబాద్ చేరడం…అంతా డల్ గా అనిపించింది ఆడాళ్ళిద్దరికీ. ఇంటికి చేరాకా, ప్రయాణ బడలిక తీర్చుకోవడం, ఇల్లు సర్దుకోవడంతో రెండు రోజులు గడిచాయి.
మూడో రోజున, ప్రమీల భర్త షాప్ కి వెళ్ళిన గంట తరవాత, ఆమె వంట చేసుకుంటూ ఉండగా, డోర్ బెల్ మోగింది. “ఈ టైం లో ఎవరా!?” అనుకుంటూ, వెళ్ళి తలుపుతీసి, బయట ఉన్న వ్యక్తిని చూసి ఒక్కక్షణం ఆశ్చర్యపోయింది.
మూడో రోజున, ప్రమీల భర్త షాప్ కి వెళ్ళిన గంట తరవాత, ఆమె వంట చేసుకుంటూ ఉండగా, డోర్ బెల్ మోగింది. “ఈ టైం లో ఎవరా!?” అనుకుంటూ, వెళ్ళి తలుపుతీసి, బయట ఉన్న వ్యక్తిని చూసి ఒక్కక్షణం ఆశ్చర్యపోయింది.
“ఉన్నాడా వాడూ?” అని నవ్వుతూ అడుగుతున్న ఆ వ్యక్తి కవిత భర్త. అతను తన భర్త తో రెండుమూడు సార్లు రావడమే తప్పా, ఇలా ఒక్కడే ఎప్పుడూ రాలేదు. అదీ, ఆమె ఆశ్చర్యానికి కారణం. ఆమె ఆశ్చర్యం నుండి తేరుకునే లోగా అతను, “ఇటువైపు పని ఉండి వచ్చాను. వాడు ఉన్నాడేమో, వాడితో పాటూ నీ చేతి కాఫీ తాగుదామని వచ్చాను. సరేలే, వాడు లేనట్టున్నాడుగా, నేను వెళతాను.” అని, అతను వెనక్కి తిరిగి వెళ్ళబోతుంటే, ఆమె చప్పున “అయ్యో! ఇంతదూరం వచ్చారు. కాస్త కాఫీ తాగి వెళ్ళండి అన్నయ్యా..” అంది. అతను ఆగి, ఆమె వైపు చూసి నవ్వుతూ, “నువ్వు ఇస్తానంటే అంతకంటేనా!” అన్నాడు. ప్రమీల అతన్ని లోపలకి ఆహ్వానించి, హాల్ లో కూర్చోబెట్టి, స్టవ్ మీద పాలు కాచి, స్టవ్ ఆర్పి, పాలను కప్పులో పోయబోతుండగా, అతను వంటగదిలోకి వచ్చాడు. ఆమె మరింత ఆశ్చర్యపోతూ, “అన్నయ్యా!?” అంది ప్రశ్నార్ధకంగా. అతను ఏమీ మాట్లాడకుండా ఆమె దగ్గరకి వచ్చేసి, ఒకసారి పైనుండి కిందకి పరిశీలనగా చూసి, చిన్నగా నిట్టూర్చాడు. ఆమె అతన్ని అయోమయంగా చూస్తుంది. అతను మరోసారి చిన్నగా నిట్టూర్చి, “ఎన్నోసార్లు చూసాను గానీ, మరీ ఇంత టెంప్టింగ్ గా ఉంటాయని అనుకోలేదు.” అన్నాడు. ఆమె బలవంతంగా గొంతు పెగుల్చుకుంటూ, “ఏ..ఏమిటన్నయ్యా!?” అంది తడబడుతూ. అతను ఒక అడుగు ముందుకువేసి, ఆమె స్థనాలను వేళ్ళతో నొక్కి, “స్..ఇవీ..” అన్నాడు. అతను అలా నొక్కగానే, ఆమె ఒక్క ఉదుటున వెనక్కి జరిగి, “అన్నయ్యా!” అంది కోపంగా. ఆమె అలా అనగానే, “ఏం! కేవలం కుర్ర చేతులే పడాలా వాటిమీదా!?” అన్నాడు అతను అక్కడే నిలబడి. దాంతో అతనికి మేటర్ మొత్తం తెలిసిపోయిందని అర్ధమయిపోయింది ఆమెకి. ‘కొడుకుతో పడుకున్న ఆడదానితో ఎలా పడుకుందామని వచ్చాడూ!?’ అనుకుంటూ ఉండగా, ఆమె సందేహాన్ని తీరుస్తూ, అతను ఒక అడుగు ముందుకు వేసి, ఆమె నడుము మడతను పట్టుకొని నిమురుతూ, “లేకపోతే, కేవలం సినిమా థియేటర్ లో మాత్రమే నొక్కించుకుంటావా!?” అన్నాడు. ‘అయితే, శీనుగాడితో థియేటర్ లో చూసాడన్నమాట. ఇంకా నయం, తొందరలో రమేష్ ప్రస్తావన ఎత్తాను కాను..’ అనుకుంటూ ఉండగా, అతను రెండో చేతిని కూడా నడుముపై వేసి, ఆమెని దగ్గరకి లాక్కుంటూ, “అసలు అప్పుడే వచ్చేద్దామనుకున్నాను. కానీ బాగా పొద్దుపొయింది, వాడు వచ్చేస్తాడేమోనన్న కంగారులో రాలేదు. తరవాత ఏదో పనిలో పడి కుదరలేదు.” అంటూ, నడుము మీద చేతులను ఆమె పిర్రల మీదకి పాకించి, వాటిని చిన్నగా నొక్కి, “అబ్బా! వీటిని పట్టుకుంటేనే మతిపోతుంది. ఇక విప్పి చూస్తే ఎలా ఉంటాయో..” అంటూ, మరింత గట్టిగా తన కౌగిలిలో బంధించేసాడు. ఆమె బలవంతంగా విడిపించుకుంటూ, “అన్నయ్యా ప్లీజ్! వదిలేయ్. నీ గురించి ఎప్పుడూ ఇలా అనుకోలేదు.” అంది. అతను ఆమెనే కూల్ గా చూస్తూ, “ఎప్పుడూ అనుకోకపోతేనేం!? ఇప్పుడు అనుకో..నేను మాత్రం నీ గురించి అలా అనుకున్నానా!” అన్నాడు. ‘అతని కొడుకుతో విచ్చలవిడిగా దెంగించుకొని, ఇప్పుడు ఇతనితోనా!’ అనుకుంటూ ఆలోచనల్లో పడింది ఆమె. ఈలోగా అతను అలాగే కూల్ గా చూస్తూ, తన ఫేంట్ ని, అండర్ వేర్ నీ తీసేసి ఎదురుగా నిలబడి, తన అంగాన్ని చేతితో ఊపుతూ, “చూడు ప్రమీల, ఇది నీకోసం ఎలా కొట్టుకుంటుందో..” అన్నాడు. ఆమె దాన్ని కనుకొలకులోంచి చూస్తూ అలాగే ఉండిపోయింది. అతను ముందుకు వచ్చి ఆమె చేయి అందుకున్నాడు. ఆమె ఏం చేయాలో అర్ధంగాక అలాగే నిలబడిపోయింది. అంతలో అతను ఆమె చేతిని, తన అంగం మీద వేసుకున్నాడు. ఆ వెచ్చదనం చేతికి తాకగానే, ఆమెలో సన్నగా వణుకు మొదలయ్యింది, కానీ అతని అంగం మీద నుండి చేతిని మాత్రం తీయలేకపోయింది. అతను ఆమెని దగ్గరకు లాక్కొని, ఆమె చెవిలో “బావుందా?” అన్నాడు. ఆమె అప్రయత్నంగా “ఊఁ..” అంది చిన్నగా గుటకలు మింగుతూ. “అయితే మరి దీనిలో చోటిస్తావా!” అంటూ, ఆమె తొడల మధ్య చేయిపెట్టి, ఆమె పువ్వుని చిన్నగా నొక్కాడు. అతను అలా నొక్కగానే ఆమెలో తడి మొదలయ్యింది. “చెప్పు..” అంటూ, అంటూ చిన్నగా వేళ్ళతో చీరపైనుండే ఆమె పువ్వుని నలపసాగాడు. అతను అలా నలుపుతూ ఉంటే, ఆమెకి క్రమేపీ వేడెక్కిపోసాగింది. ఆమె వేడేక్కిపోవడం అతను గమనించి, తొడల మధ్యనుండి చేతిని తీసి, కుచ్చిళ్ళలోకి తోసి, వాటిని బయటకి లాగేసాడు. ఆమె గబుక్కున జారిపోబోతున్న చీరను పట్టుకుంది. అతను ఆమె పైటను లాగి, “నేనూ విప్పేసాగా, నీకు సిగ్గెందుకూ..విప్పేయ్..” అంటూ, చీరమీద నుండి ఆమె చేతిని తొలగించాడు. అంతే, ఆమె చీర నెమ్మదిగా కిందకి జారసాగింది. అతను తాపీగా ఆమె చీరను తీసేసి, లంగా బొందుపై చేయి వేసాడు. ఆమె గబుక్కున అతని చేయిపట్టుకొని, “అన్నయ్యా! కవితకు తెలిస్తే బాధపడుతుంది, ప్లీజ్ వదిలేయ్…” అంది. “మరి శీను గాడి సంగతి నీ మొగుడుకి తెలిస్తే బాధపడడా!?” అన్నాడు అతను, లంగా పైనుండి ఆమె పువ్వుని నలుపుతూ. ఇక అతనితో పడుకోక తప్పేట్టు లేదన్న విషయం ఆమెకి అర్ధమైపోయింది. పైగా అతను తన పువ్వుని పట్టుకొని నలిపేస్తుంటే ఇంకేం ఆగుతుందీ! అందుకే ఒప్పుకుంటున్నట్టు, సిగ్గుగా “తలుపు తీసి ఉంది..” అంది చిన్నగా. అతను నవ్వి, “తలుపు వేసేసానులే, కంగారు పడకు..” అంటూ, లంగా బొందును లాగాడు. అతను లాగగానే, అది కుప్పలా పాదాలమీద పడింది. అమె వంటిమీద కేవలం పేంటీ, జాకెట్ మాత్రమే ఉన్నాయి. అతను ఆమె తొడలను చూస్తూ, ‘స్…ఎంత అందంగా ఉన్నాయి ప్రమీలా నీ తొడలూ..” అంటూ, వాటి మీద చేయి వేసి చిన్నగా నిమిరాడు. అతను అలా నిమరగానే, ఆమె “స్..” అంది. అతను అలా నిమురుతూనే, “బెడ్ రూం లోకి పోదామా!” అన్నాడు. ఆమె చిన్నగా “ఊఁ..” అంది. అంతే, అతను ఆమెని అమాంతం ఎత్తుకొని, బెడ్ రూంలోకి తీసుకెళ్ళి మంచం మీద జారవిడిచాడు. వెల్లకిలా పడ్డ ఆమె కళ్ళు మూసుకుంది. అతను ఆమె తొడల మీద చిన్నగా ముద్దులు పెడుతూ, అక్కడక్కడ నాలుకతో నాకుతూ, “అబ్బా..పువ్వుల్లా ఉన్నాయే నీ తోడలూ…” అంటూ, ఆమె పక్కకి చేరి, ఆమె కళ్ళు మూసుకోఅడం గమనించి, “ఏంటీ!? సిగ్గా, భయమా!?” అంటూ, ఆమె జాకెట్ హుక్స్ విప్పసాగాడు. అతను ఒక్కొక్క హుక్కూ విప్పుతుంటే, ఆమెలో వేడి ఒక్కో మెట్టూ పైకెక్కసాగింది. ఆ వేడిలో భారంగా ఊపిరిపీలుస్తూ, తన జాకెట్ లోంచి బంగారు బంతులు బయటపడే క్షణం కోసం ఎదురుచూడసాగింది. ఆ క్షణం రానే వచ్చింది. అతను అన్ని హుక్సూ తీయగానే, అసలే బ్రా లేదేమో, ఒక్క ఉదుటున బయటకి పొంగుకొచ్చాయి ఆమె స్థనాలు. వాటిని చూస్తూనే పరవశించిపోతూ, “స్..హబ్బా..ప్రమీలా…” అంటూ, వాటి మధ్య ఘాటుగా ముద్దులు పెట్టసాగాడు. అతని ముద్దులకు ఆమె మరింత వేడెక్కిపోతూ, “మ్..మ్..” అంటూ, అతని మొహాన్ని అదిమేసుకోసాగింది. “అబ్బా…వీటిని మధించాలంటే, చేతులుసరిపోవు..” అంటూ, మొహంతో కుమ్మసాగాడు అతను. అతను అలా కుమ్ముతుంటే, మైకం వచ్చేస్తున్నట్టు ఉందామెకి. అ మైకంలో “అబ్బా…అన్నయ్యా..అలాగే కుమ్ము…మ్..మ్..” అని మూలుగుతూ, తన స్థనాలను అతని మొహానికి నొక్కేస్తుంది. ఆమె అలా నొక్కేసుకుంటుంటే, అతను అదను చూసి, ఒక స్థనాన్ని నోటితో అందుకొని, బలంగా ముచ్చిక పట్టి లాగుతూ, చప్పరించసాగాడు. ఆమె తమకంతో “మ్..” అని అరుస్తూ, ఛాతీని పైపైకెత్తి కసెక్కిపోసాగింది. అతను అలా ఆమె స్థనాన్ని చప్పరిస్తూనే, ఆమె తొడల మధ్య చేయివేసి, పేంటీ పై నుండే ఆమె పువ్వుని కెలకసాగాడు. ఆమె ఇక ఆలశ్యం తట్టుకోలేనూ అన్నట్టు, పేంటీని కిందకి లాక్కుంది. అతనూ ఒక చేయివేసి మొత్తం లాగేసి, ఆమె పూపెదాలను చిన్నగా వేళ్ళతో నిమరసాగాడు. అతను అలా నిమురుతూ ఉంటే, లోపల ఆమెకి తడెక్కిపోతుంది. “స్..మ్..” అని మూలుగుతూ, “అన్నాయ్యా….” అంటూ కలవరించసాగింది. అతను తన వేళ్ళను లోపలకి తోస్తూ, “అబ్బా..ఎంత మెత్తగా ఉందే నీ పువ్వు…దెంగితే కమిలిపోతుందేమో!” అన్నాడు. “స్…కమిలిపోయినా ఫరవాలేదు..దెంగు అన్నయ్యా కసిగా…” అంటూ అతని అంగాన్ని అందుకొని నలపసాగింది. ఆమె అలా నలుపుతుంటే, అతను సమ్మగా మూలుగుతూ, “అబ్బా..ఇంత దూల ఉందా నీకు!? మ్..నువ్వు ఇలా ఎగబడి దెంగించుకుంటానంటే, ఇక వాచిపోయేట్టు దెంగనా!” అని ఆయాసపడుతూ, ఆమె పైకి ఎక్కేసాడు. అతను ఎక్కగానే ఆమె తొడలను ఎడం చేసి, “మ్..దించు అన్నయ్యా…కసిగా దించు..” అంది సన్నటి ఆయాసంతో. అతను అలాగే ఆయాసపడుతూ, “దించుతానే..నీది చిరిగిపోయేలా దించుతాను..” అంటూ, తన అంగాన్ని ఆమె పువ్వుకి ఆనించాడు. ఆమె “మ్..మ్..” అని కమ్మగా మూలుగుతూ, కళ్ళు మూసుకుంది. అతను ఆవేశంగా దింపబోతున్నాడు. ఆవేశం వలనో, మరి ఎందువలనో అతనిది కాస్త మెత్తబడి, లోపలకి వెళ్ళలేక ఇబ్బంది పడసాగింది. అతని అంగం ఎంతకూ లోపలకి వెళ్ళక పోయేసరికి ఆమె కళ్ళు తెరిచి, “మ్..పెట్టు అన్నాయ్యా..” అంది కామంగా. ఆమె అలా తొందరపెడుతుంటే అతనిది ఇంకా ముడుచుకుపోయింది. అది గమనించిన ప్రమీల, “అయ్యో…టెన్షన్ ఎందుకూ! రా..”అంటూ అతని అంగాన్ని చేతిలోకి తీసుకుంది. అప్పటికి అది ఇంకా మెత్తబడిపోయింది. “స్..అబ్బా…బాగా దూలెక్కించేసి..ఇప్పుడు ఇలా అయితే ఎలా అన్నయ్యా..” అంటూ, అతని అంగాన్ని ముందుకూ వెనక్కీ ఆడించసాగింది. అయినా అతనిది లేవడం లేదు. ఆమె కసిగా నలిపేస్తూ, “ప్లీజ్ అన్నయ్యా…రా..లోపల దురద పెరిగిపోతుంది…ప్లీజ్..” అని పిచ్చిగా అరుస్తూ, ఇక లాభంలేదనుకొని, అతన్ని వెల్లకిలా తోసి, కిందకి జరిగి, అతని అంగాన్ని నోటిలోకి తీసుకొని చప్పరించసాగింది. ఆమె అలా చప్పరిస్తూ ఉంటే, అతనిది మళ్ళీ కాస్త గట్టిపడింది. “మ్..అదీ..అలా రా దారికి..” అంటూ మరింత ఉత్సాహంగా చప్పరించసాగింది. ఆమె అలా చప్పరిస్తూ ఉంటే, అతనిది బలంగా గట్టిపడసాగింది. “మ్..స్..అదీ…” అంటూ, చేతితో అతని అంగం తోలును వెనక్కి, ముందుకూ లాగసాగింది. అంతే అతని అంగం నిగడదన్ని ఊగసాగింది. అది చూసి, “మ్..ఇప్పుడు నేనే దించుకుంటా..” అంటూ అతని మీదకెక్కి, అతని అంగాన్ని లోపలకు దించుకోబోయింది. మళ్ళీ ఎందుకో అతని అంగం మెత్తబడిపోసాగింది. “స్..అబ్బా..” అని విసుగ్గా అంటూ, మళ్ళీ అతని అంగాన్ని చేతిలోకి తీసుకుంది ఆమె. అయితే ఇక అది లేవలేనంతగా మెత్తబడిపోవడంతో, నిరాశగా దాన్ని వదిలేసింది. ఆమె ఉసూరుమంటూ, “ఏంటన్నయ్యా ఇదీ!” అంటూ నిరాశగా పక్కకి వాలిపోయింది. అతను కొద్దిసేపు అలాగే పడుకొని, ఇక చేసేది లేక “సారీ అమ్మా…ఇలా అవుతుందనుకోలేదు..” అని, పైకి లేచి తల దించుకొని, బయటకి నడిచాడు. ప్రమీల మాత్రం వేడేక్కిన శరీరాన్ని ఎలా సముదాయించాలో అర్ధంగాక అలాగే పడుకుండిపోయింది. కొద్ది సేపటి తరవాత, అతను వెళ్ళిపోయిన అలికిడి వినిపించింది. “వెదవ..వేడేక్కించి వెళ్ళిపోయాడు. ఈ వేడి తీర్చడానికి రమేష్ కూడా లేడు..” అని తిట్టుకుంటూ, అలాగే కొద్దిసేపు గడిపి, ఇక ఏం చేయాలో అర్ధంగాక, లేచి తయారయ్యి కవిత ఇంటికి బయలుదేరింది.
సిటీబస్ దిగి, కవిత ఇంటీ వైపు నడుస్తూ ఉండగా, కవితే ఆమెకి ఎదురొచ్చింది. ఆమె ప్రమీలను చూస్తూనే, “అరే! మీ ఇంటికే వస్తున్నానే.. నువ్వేంటీ ఇలా!?” అంది. “నేనూ మీ ఇంటికే..” అంది ప్రమీల నిర్లిప్తంగా. “అదేంటే అలా ఉన్నావూ!? ఏమయిందీ!?” అని అడిగింది కవిత. చెప్పాలా వద్దా అని ఆలోచిస్తుంది ప్రమీల. “చెప్పవే..” అంటూ మళ్ళీ రెట్టించింది కవిత. ఇక ఆపుకోలేక జరిగిన విషయం మొత్తం చెప్పేసింది పమీల. మొత్తం విన్న తరవాత, కవిత “ష్..” అని నిట్టూర్చి, “మ్…నా గతీ అంతే…అందుకే నీ దగ్గరకి బయలుదేరాను.” అంది. “అంటే!?” అంది ప్రమీల. “నీకు మా ఆయన ఏం చేశాడో, నాకూ మీ ఆయన అదే చేసాడు. మొత్తం వేడెక్కించి, చేతిలో కక్కేసి వదిలేసి వెళ్ళిపోయాడు.” అంది. అది విన్న ప్రమీల “హుమ్..” అని నిట్టూర్చి, “దెంగించుకోవడం ఈ మధ్య బాగా అలవాటయ్యి, ప్రాణం నిలబడడం లేదే ఈ మధ్య ఏంటో…అందులోనూ వీళ్ళు వేడెక్కిస్తే ఇంకేం తట్టుకుంటాం!” అంది. “మ్…ఒకసారి అలుసిస్తే మనిషైనా అంతే, మనసైనా అంతే…ఆఖరికి మన శరీరమైనా అంతే…మన మాట వినవు. మ్..ఇప్పుడెలా, ఈ వేడిని ఎలా తగ్గించుకోవాలో చెప్పు..” అంటూ, కవిత ప్రమీల వైపు చూస్తే, ఆమె ఎటో చూస్తుంది. ఆమె ఎటు చూస్తుందా అని, ఆమె చూస్తున్న వైపుకు చూసింది కవిత. చూసిన వెంటనే ఆమె మొహంలో నవ్వు ప్రవేశించింది.